معناشناسی مسیح و نصاری و حواریین

باب معانی أسماء الأنبیاء و الرسل علیهم السلام و غیر ذلک

- حدَّثَنَا مَشَایِخُنَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ بِأَسَانِیدَ مَرْفُوعَةٍ مُتَّصِلَةٍ قَدْ ذَکَرْتُهَا فِی کِتَابِ عِلَلِ الشَّرَائِعِ وَ الْأَحْکَامِ وَ الْأَسْبَابِ فِی أَبْوَابٍ مُتَفَرِّقَةٍ [وَ] رَتَّبْتُهَا فِیهِ................. وَ مَعْنَى الْمَسِیحِ أَنَّهُ کَانَ یَسِیحُ فِی الْأَرْضِ وَ یَصُومُ وَ مَعْنَى النَّصَارَى أَنَّهُمْ مَنْسُوبُونَ إِلَى قَرْیَةٍ یُقَالُ لَهُمْ نَاصِرَةُ مِنْ بِلَادِ الشَّامِ وَ مَعْنَى الْحَوَارِیِّینَ الْمُخْلَصُونَ فِی أَنْفُسِهِمْ وَ الْمُخْلِصُونَ لِغَیْرِهِمْ مِنْ أَوْسَاخِ الذُّنُوبِ بِالْوَعْظِ وَ التَّذْکِیرِ:

معنای مسیح این است که دائما در زمین سیاحت می کرد و می گشت و روزه می گرفت، و معنای نصارا این است که آنها منسوب به قریه ناصره از سرزمینهای شام بودند، و حواریینبه معنای کسانی است که در درون اخلاص داشتند و درصدد اخلاص و پاکیزه کردن دیگران از چرک گناهان از طریق موعظه و یادآوری بودند.