امیر المومنین علیه السلام: ای مردم! رضایت و غضب، افراد را[تحت یک عنوان و حزب] جمع میکنن؛ شتر قوم ثمود را یک نفر پی کرد اما خداوند به خاطر رضایت همگی به این کار، به همه وعده عذاب داد و فرمود: همگی شتر را پی کردند و بعدش پشیمان شدند و دیری نپایید که زمین زیر پایشان مانند سکه داغ در زمین نرم، نعره ای کشید و فرورفت [و بلعیدشان].
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ: الرَّاضِی بِفِعْلِ قَوْمٍکَالدَّاخِلِ فِیهِ مَعَهُمْ وَ عَلَى کُلِّ دَاخِلٍ فِی بَاطِلٍ إِثْمَانِ إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَا بِهِ(حکمت 154 نهج الیلاغه)
امیر المومنین علیه السلام: کسی که به فعل قومی راضی شود مانند کسی است که با آنها وارد آن کار شده است و هر کسی که وارد کاری شود دچار دو گناه است: گناه عمل به آن کار و گناه رضایت به آن.
ادامه مطلببرچسب : نویسنده : tasbeehc2 بازدید : 87