هبة الله؛ وصی حضرت آدم

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‌8، ص: 114(کلینی، متوفای329):

عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ ... فَانْطَلَقَ آدَمُ فَوَجَدَ هَابِیلَ قَتِیلًا فَقَالَ آدَمُ لُعِنْتِ مِنْ أَرْضٍ کَمَا قَبِلْتِ دَمَ هَابِیلَ وَ بَکَى آدَمُ عَلَى هَابِیلَ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ثُمَّ إِنَّ آدَمَ سَأَلَ رَبَّهُ وَلَداً فَوُلِدَ لَهُ غُلَامٌ فَسَمَّاهُ هِبَةَ اللَّهِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَهَبَهُ لَهُ.

امام محمد باقر علیه السلام:... و حضرت آدم رفت و هابیل را کشته یافت و خطاب به آن قطعه از زمین فرمود: لعنت بر تو که خون هابیل را پذیرفتی و 40 شب بر هابیل گریه کرد، سپس از پروردگارش خواست به او فرزندی بدهد پس فرزند پسری برایش به دنیا آمد و او را هبة الله نامید چون خداوند او را به وی هبه[ = هدیه] کرد.

● علت قتل هابیل به دست قابیل حسادت او بود.