صبر ائمه و شیعیان

الکافی (ط - الإسلامیة)؛ ج‌2، ص93(کلینی:329)

- أَبُو عَلِیٍّ الْأَشعَرِیُّ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الوَشَّاءِ عَنْ بَعْضِ أَصحَابِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّا صُبَّرٌ وَ شِیعَتُنَا أَصبَرُ مِنَّا قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ کَیفَ صَارَ شِیعَتُکُمْ أَصبَرَ مِنْکُمْ قَالَ لِأَنَّا نَصْبِرُ عَلَى مَا نَعلَمُ وَ شِیعَتُنَا یَصْبِرُونَ عَلَى مَا لَا یَعلَمُونَ.

امام صادق علیه السلام: ما صبور هستیم و شیعیان ما از ما صابرترند، راوی می گوید: فدایت شوم چگونه شیعیانتان از شما صبورترند؟ فرمودند: چون ما بر چیزی که می دانیم صبر می کنیم و شیعیانمان بر چیزی که نمی دانند صبر می کنند.

علامه مجلسی: صُبَّر جمع صابر است و منظور از اینکه شیعیان از ما صابرترند این است که صبر برای آنها سخت تر و دشوارتر است. از عبارت«چون ما بر آنچه می دانیم صبر می کنیم» چندین معنا قابل برداشت است که روشن ترین این معانی این است که ما(اهل بیت) بر چیزی که قبل از وقوع به نزول آن علم داریم صبر می کنیم و این مصیبت را آسان می کند ولی شیعیان ما که مصائب ناگهان بر آنها نازل می شود و قبل از وقوع به آن علم هم ندارند لذا برایشان سخت تر است.

مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول؛ ج‌8، ص143(علامه مجلسی:1110)

و الصبر بضم الصاد و تشدید الباء المفتوحة جمع الصابر" أصبر منا" أی الصبر‌ علیهم أشق و أشد. " لأنا نصبر على ما نعلم" أقول: یحتمل وجوها:" الأول" و هو الأظهر أن المعنى إنا نصبر على ما نعلم نزولَه قبل وقوعه، و هذا مما یُهینُ المصیبة و یُسهلها و شیعتنا تنزل علیهم المصائب فَجأة مع عدم علمهم بها قبل وقوعها، فهی علیهم أشد، و یؤیده ما مر أن قوله تعالى:

" ما أَصابَ مِنْ مُصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَ لٰا فِی أَنْفُسِکُمْ إِلّٰا فِی کِتٰابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها إِنَّ ذٰلِکَ عَلَى اللّهِ یَسِیرٌ، لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتٰاکُمْ" نزل فیهم علیهم السلام فتدبر.

الثانی: أن المعنى إنا نصبر على ما نعلم کنه ثوابه، و الحکمة فی وقوعه، و رفعة الدرجات بسببه و شیعتنا لیس علمهم بجمیع ذلک کعلمنا و هذه کلها مما یسکن النفس عند المصیبة و یعزیها.

الثالث: أنا نصبر على ما نعلم عواقبه و کیفیة زواله و تبدل الأحوال بعده کعلم یوسف علیه السلام فی الجب بعاقبة أمره و احتیاج الأخوة إلیه، و کذا علم الأئمة علیهم السلام برجوع الدولة إلیهم و الانتقام من أعدائهم و ابتلاء أعدائهم بأنواع العقوبات فی الدنیا و الآخرة، و هذا قریب من الوجه الثانی.

یک نکته: جمع صبور هم صُبُر است(فرهنگ لغت آذرنوش).