قیام دین و قیام کعبه

الکافی (ط - الإسلامیة)؛ ج‌4، ص: 271

بَابُ أَنَّهُ لَوْ تَرَکَ النَّاسُ الْحَجَّ لَجَاءَهُمُ الْعَذَابُ‌

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَیُّوبَ عَنْ أَبِی الْمَغْرَاءِ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَا یَزَالُ الدِّینُ قَائِماً مَا قَامَتِ الْکَعْبَةُ(صحیح).

امام صادق علیه السلام: دین تا زمانی باقی است که کعبه سرپا باشد.

محمد تقی مجلسی: مراد این حدیث یا این است که قیام و قوام دین به قیام و دایر بودن حج و عمره است یا از جهت بِنا و ساختمان کعبه است، چرا که روایت داریم که کعبه به همراه قرآن هنگام وفات صاحب الزمان(عج) بالا می رود همانطور که از این آیه معلوم است: ایمان کسی که از قبل ایمان نیاورده باشد یا در ایمان خود خیری کسب نکرده باشد فایده ندارد(انعام:158).

روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه؛ ج‌4، ص: 132(محمد تقی مجلسی):

«و قال علیه السلام لا یزال الدین قائما ما قامت الکعبة» المراد به (إما) القیام بالحج و العمرة فإنه من أعظم أرکان الدین (و إما) من حیث البناء فإنه روی أن الکعبة ترفع مع القرآن عند وفاة صاحب الزمان صلوات الله و سلامه علیه کما یظهر من قوله تعالى: لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمانِها خَیْراً(انعام:158)و یشعر الخبر الآتی.