علم غیب امام(3)

نهج البلاغة، خطبه 128

و من کلام له علیه السلام فیما یخبر به عن الملاحم بالبصرة‌

... فَقَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ لَقَدْ أُعْطِیتَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عِلمَ الغَیْبِ فَضَحِکَ علیه السلام وَ قَالَ لِلرَّجُلِ وَ کَانَ کَلْبِیّاً یَا أَخَا کَلْبٍ لَیسَ هُوَ بِعِلْمِ غَیبٍ وَ إِنَّمَا هُوَ تَعَلُّمٌ مِنْ ذِی عِلْمٍ وَ إِنَّمَا عِلْمُ الغَیْبِ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ مَا عَدَّدَهُ اللَّهُ سُبحَانَهُ بِقَوْلِهِ إِنَّ اللّهَ عِندَهُ عِلْمُ السّاعَةِ الْآیَةَ فَیَعلَمُ سُبحَانَهُ مَا فِی الْأَرحَامِ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى وَ قَبِیحٍ أَوْ جَمِیلٍ وَ سَخِیٍّ أَوْ بَخِیلٍ وَ شَقِیٍّ أَوْ سَعِیدٍ وَ مَنْ یَکُونُ فِی النَّارِ حَطَباً أَوْ فِی الْجِنَانِ لِلنَّبِیِّینَ مُرَافِقاً فَهَذَا عِلْمُ الغَیْبِ الَّذِی لَا یَعلَمُهُ أَحَدٌ إِلَّا اللّهُ وَ مَا سِوَى ذَلِکَ فَعِلْمٌ عَلَّمَهُ اللَّهُ نَبِیَّهُ صلى الله علیه واله فَعَلَّمَنِیهِ وَ دَعَا لِی بِأَنْ یَعِیَهُ صَدْرِی وَ تَضطَمَّ عَلَیْهِ جَوَانِحِی‌.

[وقتی که حضرت امیر المومنین حوادث آینده شهر بصره و نیز حمله مغول ها به کشورهای اسلامی را بیان فرمودند] یکی از اصحاب به ایشان گفت: ای امیر المومنین به شما علم غیب داده شده است؟ حضرت خندیدند و به آن مرد فرمودند: ای برادر کلبی(او مردی از قبیله کلب بود)! این علم غیب نیست بلکه علمی است که از صاحب علم(پیامبر) فراگرفته ام. علم غیب،  علم به روز قیامت و علم به آنچه خداوند در این آیه[34 سوره لقمان] برشمرده است می باشد: "علم به قیامت نزد خداوند است..."(لقمان:34)، خداوند سبحان آنچه در رحم هاست می داند پسر باشد یا دختر، زشت یا زیبا، با سخاوت یا بخیل، شقی یا سعادتمند و کسانی که هیزم آتش اند و آنان که در بهشت همراه انبیاء اند. این علم غیب است که جز خدا کسی از آن باخبر نیستو غیر از این امور علمی است که خداوند به پیامبرش تعلیم داده و ایشان به من و برایم دعا کردند تا سینه ام آن را ذخیره کنم و وجودم آن را دربرگیرد.